جفای امت

 

گر جهان بــاشد طـــفیــل اهـــل بـیت مصـطـفی
از چـه رو امـــت نمود بـر اهل بیتش بس جفا

دسـت مولامان علی را نـــزد زهـــرا بسته انــد
مــحسن و زهـــرا بــه نزد غیرت الله کـشته اند

گشــت تــابوت حسن با نیزه هاشـان نــیزه زار
عـــرشیان از این جنــایت جمــلگی زار و نزار

شیـــرخــــواره می کشند و سر ز بابا می برند
حـــرمت آل نـــبی از بــــهر دنـــیا مـــی دٌرند

از قــفا کـــردند ســـر آن تشـــنه لب از تن جدا
در غل و زنـجیر اسیـران مـی برند تـا نا کــجا

نعش مولا در بیــابان ، راس او در کـاخ شـام
تا بـگیرد از جـهان پست خود یــک لحظه کام

قبل از او کردند به زهـرا مادرش از کین جفا
بعد از او هم دشمنی ها شد به آل مصــطفـــی

ایــن جــهان باشد ســرای امـــتحان امــا چـــرا
بـــهتـرین افراد عـالـم مــی شوند بـــهرش فدا

کوفـیان و شـامیان گـر کـرده اند آن حــیله هــا
مــــا چـه کــردیــم با ولایت ای گـروه بـــیوفـــا

فـاش مـی گـویم شما را ای مســـلمانان هنــوز
جـــامهً تـــقــوایـان بــاشد دروغــین و به روز

این زمان مهـدی چـو جدش یکه و تنهـا شده
شـــهر مـــا خـالی ز مـــقداد و ابــوذرها شده

ای ابــوذر اســتخوان اشــتـرت را هـــم بـــیار
کاخ سبز امروزه چون برجی شده طــاقـت نیار

فاجعه سـنگین تر از آن است کــه آید بــر قــلم
سرزنش خود را مکن(طوفان)نگفتی از حرم

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

محـــرم وصـــــــفر

 

سینه ام با غم عجین شد زین دو ماه پرعزا
 لطف واحسانی ولی بخشیده در آخر  رضا

هر که با آل رسول الله دلش همسو شود
می دهد حق در دو دنیا صد دو چندانش جزا

شد ربیع و فصل نوروز و نگارم نغمه خوان
مژده دیدار مهدی (عج) بر همه یاران سزا

حب و بغض اهل عترت گر شده ما را عجین
لطف و رحمت ما طلب داریم شما را در ازا





من هنوز از جبهه ها دارم سخن              کهنه گردیده اگــــرچـــه راه من
عشق من بازهم لباس خاکی است             حال واحوالم به قولـم حاکی است
پس چه شد آن معنویت بین ما               کن به عکسهای قدیمی یک نـگاه
آفت پیروزی است کبر و غرور               اینچنین گشتی ز اهـدافــت تو دور
آفـت دیــگر تــــرا نســیان بــود              حاصل نسیان همــی عصـــیان بود
خاطرت کن زنده از یاد شــهـــید               باکـری حـــال تـــرا داده نـــویــــد
اینزمان گر ریشه ها بردی بخاک             بهرجبهه سینه میکردی  تو چاک
حاصل عمرت چه شد در زندگی                گشـته ایـنک حاصـلت شـرمندگی
وای اگر بدری شویم ما امتحان                حاصل این امـتحان باشـد  عــیان
ما نبردیم تـوشـه ای از این سـفر                 امتــیاز جـبهه را دادیم هـــدر
آن زمان در جبهه بودی بر تشک            زین سبب  دارم بر احوال تو شک
با ریاء و حقــه و خـوف و رجا                  بهر کسب درصـدی در هـر کجا
با همین درصد گرفــتی مبـلمان                گرچه دیدیـم مـا بسی بی خانـمان
بوالعجب ششماهه تو دکترشدی                هــرکجا منصب گرفتـی پـر شدی
کو رجائی دستـفروش شـهر مـا                زادهً عــبدالصمد گفــت بــهر مــا
هرزمان دیدید که نسیان وغرور             کرده من راازشما یک لحظه دور
 یادم آرید من چه بودم یک زمان               قدرت شیطان بــرادر کم مــدان
حب دنــیا و تجـــمـل بـــا حســد                 وسوسه باشـد و کم کم میــرسـد
در دلت طاغوت کم کم زنده شد                 کاخ فرعون بـــا زمان آماده شد
از ستمـــــها میشود (طوفان) بپا                کار لیزینگ را نمی دانی  ربا؟